SOLIDWORKS Simulation, güvenlik faktörünü hesaplamak için farklı hasar hipotezleri kullanır. Bu hipotezler, malzemelerin farklı yükleme koşulları altında nasıl hasar göreceğini belirlemek için geliştirilmiştir. Seçilecek hipotez, malzemenin türüne (gevrek veya sünek) ve yükleme koşullarına bağlıdır.
Von Mises Gerilme Teorisi (Distorsiyon Enerjisi Hipotezi)
Kullanım: Sünek malzemeler (örneğin çelik, alüminyum)
Açıklama: Von Mises kriteri, malzemenin plastik deformasyona uğrayıp uğramayacağını belirler. Bir malzeme, Von Mises gerilmesi akma dayanımını aştığında akmaya başlar.
Maksimum Esas Gerilme Hipotezi (Rankine Teorisi)
Kullanım: Gevrek malzemeler (örneğin dökme demir, cam, seramik)
Açıklama: Bu teori, en büyük esas gerilmenin malzemenin kopma dayanımını aşıp aşmadığını kontrol eder. Gevrek malzemelerde gerilme birikimi ve çatlak oluşumu ön plandadır.
Maksimum Kayma Gerilmesi Hipotezi (Tresca Teorisi)
Kullanım: Sünek malzemeler için alternatif bir yöntemdir.
Açıklama: Von Mises teorisine benzer, ancak kayma gerilmesine daha fazla ağırlık verir. Kayma dayanımı düşük malzemeler için daha muhafazakâr sonuçlar verebilir.
Mohr-Coulomb Hipotezi
Kullanım: Gevrek ve sünek malzemelerin karma davranışlarını modellemek için
Açıklama: Hem çekme hem de basınç yükleri altındaki hasarları tahmin eder. Beton ve toprak gibi malzemeler için daha uygundur.
SOLIDWORKS Simulation’da Hasar Hipotezi Seçimi
Sünek malzemeler: Von Mises veya Tresca hipotezi
Gevrek malzemeler: Maksimum esas gerilme hipotezi (Rankine) veya Mohr-Coulomb
Dökme malzemeler (beton, seramik): Mohr-Coulomb hipotezi
SOLIDWORKS Simulation, varsayılan olarak sünek malzemeler için Von Mises kriterini kullanır. Ancak, malzemenizin türüne ve analiz edilen yükleme durumuna göre en uygun hipotezi seçmeniz gerekmektedir.
